رابطه اثربخشی ارتباطات داخلی با پذیرش تغییر در دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی رابطه اثربخشی ارتباطات داخلی با پذیرش تغییر در کارکنان دانشکدههای تربیت بدنی دانشگاههای دولتی شهر تهران بود. این تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان دانشکدههای تربیت بدنی دانشگاههای دولتی شهر تهران بود (81 نفر). روش نمونه گیری از نوع تمام شمار بوده و در مجموع تعداد 80 پرسشنامه جمع آوری شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اثربخشی ارتباطات داخلی شالنبرگر(2009) و پذیرش تغییر الوینگ(2009) بود. روایی پرسشنامه ها به تأیید ده تن از اساتید مدیریت ورزشی رسید. پایایی پرسشنامهها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه اثربخشی ارتباطات داخلی (0.78) و برای پرسشنامه پذیرش تغییر (0.85) بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، رگرسیون تک متغیره خطی) مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد رابطه خطی معنی داری بین اثربخشی ارتباطات داخلی با حمایت از تغییر، تمایل به همکاری در تغییر و پذیرش تغییر در کارکنان دانشکدههای تربیت بدنی دانشگاههای دولتی تهران وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق میتوان گفت که برای افزایش پذیرش تغییر در کارکنان، مدیران دانشکدههای تربیت بدنی باید اثربخشی ارتباطاتشان را بهبود بخشیده و از این طریق احتمال موفقیت برنامه های تغییر را افزایش دهند.